Φύσηξε αεράκι, δρόσισε
και πάρε με
κι απ’ τη Σαλονίκη
στις Κυκλάδες βγάλε με
με τους γλάρους γύρω γύρω
να τσαλαβουτούν
και το άσπρο μας καράβι
να τ’ ακολουθούν.

Πάρε με, πάρε με,
πάρε με στην αγκαλιά σου
θάλασσα κι εμέ
και στη Νάουσα της Πάρου,
πάνε βγάλε με.

Είναι της ψυχής μεράκι,
της καρδιάς καημός
ένα τέτοιο ταξιδάκι,
πρόσω ολοταχώς
κι όταν πιάσουμε λιμάνι,
αχ με το καλό
κάτω στη Σάντα Μαρία
θα `ρθω να τα πιω.