Δύσκολοι καιροί κι οι βαρκούλες κουνιούνται,
όλοι στα ρηχά αγαπούν κι αγαπιούνται,
φεύγει η ζωή σε μικρές παρενθέσεις.
Έλα κι έχω στο μυαλό πονηρές διαθέσεις.

Πάμε όπου θες, δε χαλάω χατίρι,
λάθη σαν κι αυτό τα `χω εγώ ψωμοτύρι.

Μη μου λες πολλά, δε θα με συγκινήσεις.
Αύριο θα μου κλαις και θα θες εξηγήσεις.

Η καρδιά μου ρολόι που συνεχώς ξεκουρδίζεται
και μ’ αγάπες καινούργιες μόνο
παίρνει μπροστά και μετά από λίγο
παύει ξανά και πάλι το ίδιο.

Σταματάει, ξεκινάει και ξανά μανά,
σταματάει, ξεκινάει και ξανά μανά,
σταματάει, ξεκινάει και ξανά μανά,
σταματάει, ξεκινάει - ξανά μανά.

Τέλος εποχής κι όλα είν’ άσ’ τα να πάνε,
τρέχουν οι πεζοί κι οι δρομείς περπατάνε.
Ίδιος προορισμός, μα αλλάζουν οι ρότες,
φρέσκες μουσικές με μπαγιάτικες νότες.

Δύσκολοι καιροί και την πλάκα μου κάνω.
Λίγα και πολλά, όλα είναι στο πλάνο.

Είμαι μια χαρά, δε ζαλίζω κανένα.
Σήμερα εδώ κι αύριο στα χαμένα.

Η καρδιά μου ρολόι που συνεχώς ξεκουρδίζεται
και μ’ αγάπες καινούργιες μόνο
παίρνει μπροστά και μετά από λίγο
παύει ξανά και πάλι το ίδιο.

Σταματάει, ξεκινάει και ξανά μανά,
σταματάει, ξεκινάει και ξανά μανά,
σταματάει, ξεκινάει και ξανά μανά,
σταματάει, ξεκινάει - ξανά μανά.