Φουντώνουν μες τη νύχτα οι αναμνήσεις
ξανάρχεται η μορφή σου απ τον καιρό,
ας ήτανε για λίγο να γυρίσεις
δε βρίσκω άλλο κουράγιο, δεν μπορώ.

Ρολόι τρέξε γρήγορα τους δείχτες,
να φτάσει επιτέλους το πρωί
περνάνε τόσο δύσκολα οι νύχτες
σαν μένεις μοναχή σου στη ζωή.

Κάθε πρωί με βρίσκει πικραμένη,
να κλαίω για τη χαμένη μας γιορτή,
οι άλλοι με περνούν για ευτυχισμένη μ
μα την αλήθεια ξέρεις μόνο εσύ...

Ρολόι τρέξε γρήγορα τους δείχτες,
να φτάσει επιτέλους το πρωί
περνάνε τόσο δύσκολα οι νύχτες
σαν μένεις μοναχή σου στη ζωή.