Μύρισε φευγάτο καλοκαίρι
γύρισε καιρός προς το νοτιά,
τι ΄ναι το φθινόπωρο να φέρει
τι ΄ναι το να κάψω στη φωτιά.

Στο καλό, φευγάτα τα καϊκια
στο γιαλό ξενύχτησε η καρδιά,
πού ΄ναι τα προικιά, τα πανωπροίκια
ποιος κρατά του κόσμου τα κλειδιά.

Μού ΄ταξες το παραμύθι ξένο
μού παιξες παράταιρο σκοπό,
έπεσε το βράδυ κουρασμένο
έδεσε η αγάπη μου καρπό,

Στο καλό, φευγάτα τα καϊκια
στο γιαλό ξενύχτησε η καρδιά,
πού ΄ναι τα προικιά, τα πανωπροίκια
ποιος κρατά του κόσμου τα κλειδιά.