Είναι πόλη έρημη, παγωμένη εδώ
πόλη που τη ζέσταιναν οι κραυγές
ένα - ένα - τέσσερα τους φωνάζαμε
κι άνοιγαν στο σώμα μας πληγές.

Θα χαθούμε εδώ, είναι κρύα φυλακή,
πάμε στου ουρανού την αγκαλιά.

Είναι χώμα έρημο, προδομένο εδώ
χώμα που του μάτωσαν τη χαρά,
είναι βράδυ άδειο, βασανισμένο εδώ
βράδυ που σκοτώνουνε τα πουλιά.

Είναι νύχτα κίτρινη με νεκρά παιδιά
που κανείς δε θα θυμάται πια...

Θα χαθούμε εδώ, είναι κρύα φυλακή.

Είναι στέρνα, έρημη , ξεχασμένη εδώ
στέρνα που της κλέψανε το νερό
είναι λίμνη άδεια και βαλτωμενη εδώ
που έστησε ο χάροντας χορό.

Θα χαθούμε εδώ, είναι κρύα φυλακή,
πάμε στου ουρανού την αγκαλιά.

Βγαίνει ο ήλιος πάντα το πρωί εκεί
πάμε θα φανεί η ξαστεριά...