Μια θάλασσα η βόλτα μας, στα κύματα να παίξεις
κι αλίμονο στους ξέμπαρκους που μείναν στη στεριά.
Μονάχα την αρμύρα της να πας να τη γυρέψεις
φουρτούνα και απανεμιά, μια άγρια ομορφιά.

ΕΠΩΔΟΣ:

Όμορφος κόσμος μάτια μου
μα το σεργιάνι λίγο.
Ένα τραγούδι παιδικό
που γίνεται καημός.
Τα μάτια πριν χορτάσουνε
πρέπει να ξαναφύγω
καλή αντάμωση λοιπόν
στων αστεριών το φως.

Όταν κοιμάται ο Θεός κι ο διάβολος ξεχνάει
σε βάρδια δίχως πλευρικά, μια νύχτα σκοτεινή,
μεθά ο χρόνος και γελά κι άλλο δεν προχωράει.
Βάλε φωτιά στα ρούχα σου και κέρνα μας κρασί.