Και η αλήθεια μια φορά
εζήλεψε το ψέμα
κι η πυρκαγιά για τα νερά
έχει φωτιά το αίμα.

Και το πολύ κάτι φορές
λαχτάρισε το κάτι
και η ευθεία τις στροφές
κι η γη το μονοπάτι.

Μα εγώ για σένα καίγομαι
σαν την αρχαία βάτο
από πρωί σ’ άλλο πρωί
Σαββάτο με Σαββάτο.

Το σίδερο για τη σκουριά
σαν το κεράκι λιώνει
κι η θάλασσα για τη στεριά
τον Αύγουστο ιδρώνει.

Η λίρα λένε τη δραχμή
το μέτωπο τη φτέρνα
και η ψυχή άλλο κορμί
λαχτάρισε για σένα .

Μα εγώ για σένα καίγομαι
σαν την αρχαία βάτο
από πρωί σ’ άλλο πρωί
Σαββάτο με Σαββάτο.