Μες το μυαλό μου τριγυρνάς
δεν έφυγες καθόλου
τα φουστανάκια που φοράς
βρε αχ κόρη του διαβόλου.

Κι είπα από μέσα μου να μα τη Παναγία
και σου τ’ ορκίζομαι σ’ ό,τι έχω ίερο
θα δώσω τέλος στη ζωή μου ρε Μαρία
σε περίπτωση που δε σε ξαναδώ.

Γράφω για σένανε τρελές στιχομυθίες
κι εσύ να μου συμπεριφέρεσαι σκατά
για σένα έχω κάνει τόσες μαλακίες
για σένα άρχισα και τα ναρκωτικά.

Μες το μυαλό μου τριγυρνάς
χωρίς να σε καλέσω
και τη καρδία μου τυραννάς
αχ στο γκρεμό θα πέσω.

Μα ο μαλάκας έπεσα σε κάτι χόρτα
κι έτσι δεν έπαθα και τίποτα ευτυχώς
φαντάσου να `βρισκα σε τίποτα κοτρώνες
και να γινόμουνα μπουρδέλο εντελώς.

Τότε θα μ’ έκλαιγες μερόνυχτα στο μνήμα
με μανουάλια και λαμπάδες του χαμού
πάντως να ξέρεις τα μαλλιά σου είναι ένα ποίημα
τρελό μωράκι τ’ ουρανού

οοοοοο
φέρε τη φραπού