Με κλάματα και απειλές
μ’ ανοησίες και ψευτιές
σκηνές τα βράδια που γυρνώ
και μια κοιλιά ως το λαιμό.
Με πνίγεις

Έλα πουλί μου, ξέχασέ τα όλα
η τυραννία είναι τέχνη υψηλή
το θέατρό σου είναι μισό
και το κουράγιο μου λειψό πως να σταθώ;

M’ αφορισμούς και με λυγμούς
με φόβους και με εκβιασμούς
κρατάς στο χέρι τα κλειδιά
μου φαρμακώνεις τα όνειρα
με πνίγεις με πνίγεις

Έλα πουλί μου, ξέχασέ τα όλα
η τυραννία είναι τέχνη υψηλή
μια κωμωδία που αντηχεί στυφά
σα κούφια ώρα που μας κυνηγά

Έλα πουλί μου, ξέχασέ τα όλα
η τυραννία είναι τέχνη υψηλή
το θέατρό σου είναι μισό
και το κουράγιο μου λειψό· πως να σταθώ;