Και να που έφτασε ο καιρός
τον άλλον εαυτό σου μπροστά θα βάλεις
στα χρόνια σου ανάκριση θα κάνεις
τι έδωσες, τι ξέχασες να πάρεις.

Και να που έφτασε ο καιρός
μπροστά σ’ έναν καθρέφτη μόνος τα πίνεις
στα πάθη σου συζήτηση ανοίγεις
αλήθειες θα σου πουν, να μην ξεφύγεις.

Μη σε στοιχειώνουν τα λόγια τα πικρά των άλλων
είναι αυτή η τεχνική των παπαγάλων
κι ας ξέρουν πως πληγώνουνε, αυτοί τα λένε
γιατί δε νιώσανε τις νύχτες τα δάκρυα πως καίνε.

Να οδηγάς, να οδηγάς
σ’ αυτόν το δρόμο που εσύ έχεις διαλέξει.
Να κυνηγάς, να κυνηγάς
ό,τι σου μοιάζει έρωτας για να αντέξεις.
Να μην κοιτάς, να μην κοιτάς
όταν αυτό που αγαπάς πια θα σου φεύγει.
Μες το χαμό το όνειρο στην τελική σου μένει.

Και να που πέρασε ο καιρός
κι όλα όσα σου είπα τα `χεις ξεχάσει.
Το σώμα σου κι αν έχει πια γεράσει
υπάρχει μια ψυχή που θα φωνάξει.