Πάντα με νοιάζεσαι όταν εγώ δε θέλω
που λέω πως καθάρισα
σε άλλους δρόμους μπαίνω.
Πάντα ορκίζεσαι όταν δε σε πιστεύω
καρδιά που δε μοιράζεται
πώς θες να τη λατρεύω.

Μη με λυπηθείς μα να το σκεφτείς
στη μοναξιά μου να μ’ αφήσεις
το τίποτα να με ορίζει
απ’ τη φωτιά σου να σωθώ.
Κι αν δε με σκεφτείς, έλα μην αργείς
στα γρήγορα τη μαχαιριά σου
να μην αισθανθώ.

Πάντα μου δίνεσαι όταν εγώ δε θέλω
στον πάτο πια που βρίσκομαι
μη μου ζητάς να έχω.
Δεν έχω χρόνο κι αντοχές
τον έρωτα να παίξω
ακόμα και τα όνειρα
σ’ έχουν αφήσει απ’ έξω.