(Μια αίσθηση… μοναδική… έχει απλωθεί παντού…
Απόλυτη αίσθηση… Απόλυτου Κενού…
Φωνές ακούγονται απαλές… ψιθυριστές…
με μια αιωρούμενη αίσθηση στο Κενό… από τους Γαλαξίες…)

Γαλαξίες!... Εμείς!...

Γύρω μας…
αφανίστηκε…

Χάθηκε το Κενό…

Νέο Κενό…
εμφανίστηκε…

Απόλυτο Κενό…

Ήλιοι!...
Πλανήτες!... Δορυφόροι!... Αστεροειδείς!... Κομήτες!...
Αστρική Σκόνη!...
Εμείς!...

Η ύπαρξή μας…
σ’ ένα Απόλυτο Κενό…
στριφογυρίζει…

Ελεύθερα…
στο Χάος ταξιδεύουμε…
με μια μετέωρη αίσθηση…

Μην ξαφνικά χαθούμε…
μες στο απέραντο…
Απόλυτο Κενό…

Ήλιοι!… Εμείς!...

Οι αστραφτερές ακτίνες μας…
στο Χάος ταξιδεύουν…

Μες στα σκοτάδια χάνονται…
του Απόλυτου Κενού…

Πλανήτες!… Εμείς!…

Μέσα…
σε Απόλυτο Κενό…
περιστρεφόμαστε…

Σ’ ένα Κενό…
με αίσθηση ιλίγγου…

Αν θα χαθούμε…
στο Απόλυτο Κενό…

Δορυφόροι!... Εμείς!…

Την αίσθηση…
του Απόλυτου Κενού…
νοιώθουμε…
μ’ έναν μετέωρο φόβο…

Με τους Πλανήτες…
αν χαθούμε…
στο Απόλυτο Κενό…

Αστεροειδείς!… Εμείς!…

Άλλοι μοναχικά…

Κι άλλοι…
σε αραιές ομάδες…
κυκλικές…
μέσα σε Απόλυτο Κενό…
στριφογυρίζουμε…

Κομήτες!... Εμείς!...

Τα ελεύθερα ταξίδια μας…
πιο ελεύθερα έχουν γίνει…

Κρυφό…
όμως… έχουμε…
έναν φόβο…

Μην η ελευθερία μας…
χαθεί…
στο Απόλυτο Κενό…

Αστρική Σκόνη!…
Εμείς!...

Σε Νέο… νιώθουμε… Κενό…
να αιωρούμαστε…

Νέο Κενό…
που εμφανίστηκε…
απ’ το Παλιό Κενό!...

(Η αίσθηση του Απόλυτου Κενού…
αρχίζει πολύ αμυδρά να χάνεται… να σβήνει…
Σαν μια ψευδαίσθηση ονειρική…
μες στο Παλιό… που αρχίζει να εμφανίζεται… Κενό…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Οι Άλλοι Κόσμοι» - 2012)