(Γαλαξιακά σμήνη πολύ μικρά… μες στο σκοτάδι αιωρούνται…
Μες από τα μικροσκοπικά… ουράνια σώματα…
φωνές αρχίζουν να ακούγονται…
Φωνές πολύ μικρές… που διασχίζουν αμυδρά το Χάος…)

Γύρω μας!...
Όγκοι τεράστιοι!...
Φοβεροί!...

Από άλλον κόσμο!...
Μες στο Χάος!...
Αιωρούνται!...

Της ύπαρξής μας!…
Ήλιοι… Πλανήτες…
Έλκονται…

Από…
Πλανήτες… Ήλιους…
Φοβερούς!... Μεγάλους!...

Ήλιοι δικοί μας και Πλανήτες…
άπειροι…
μέσα τους χωράνε!...

Δύναμη…
Φοβερή!... Ασύλληπτη!...
Μας έλκει!...

Με φοβερή ταχύτητα…
στην επιφάνεια… μας οδηγεί…
Όγκου τρομακτικού!... Απέραντου Όγκου!...

Η ύπαρξή μας…
σε φοβερούς όγκους… απέραντους…
έχει διαλυθεί!…

Πλανήτες… Δορυφόροι… Κομήτες… Αστεροειδείς…

Η Αστρική μας Σκόνη…
στην επιφάνειά τους έχει χαθεί…

Μόνο…
οι Ήλιοι μας…
άσβηστοι… Ήλιοι… άσβηστοι…
λάμπουν χωρίς να καίνε…

(Ο απόηχος των μικροσκοπικών Γαλαξιών…
στο απέραντο… σκοτεινό Χάος αρχίζει να ταξιδεύει…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Οι Άλλοι Κόσμοι» - 2012)