Μια γλυκιά συντροφιά, η δική σου αγκαλιά
Κι όλα γύρω σε θυμίζουν
Και μου λες πως με θες και ξυπνάω στο χθες
Υποσχέσεις με γεμίζουν...
Άραγε το ίδιο νιώθεις
είμαι εγώ ο άνθρωπος σου.
Η αγάπη πονάει κι η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.

Είν’ η απόσταση για σένα και μένα, δρόμος που τελειώνει
Η αγάπη όλο χάνεται μακριά, ή στ’ αλήθεια μεγαλώνει.
Και τα μάτια σου που τρέχουν δάκρυα και δεν αντέχουν,
σε προδίδουν σε εμένα όσο κι αν προσπαθούν να κρυφτούν.

Οι αναμνήσεις μικραίνουν τον χρόνο
Του μυαλού μου περιπέτεια
όταν σε ανταμώνω, τότε νιώθω πως μόνο
η ζωή αξίζει να `ναι τέτοια.
Πες μου πως το ίδιο νιώθεις
Είμαι εγώ ο άνθρωπος σου
Δες τα πράγματα απλά, λόγια κι αν λες πικρά, θα `μαι εδώ.