Όπως σιγά- σιγά μαζέυω όλα τα πράγματα
Θα βάλω τη ζωή μου σε μια τσάντα
Μα προς Θεού, θα σ’ αγαπώ για πάντα
Περίσσεψαν και σκούριασαν τα θαύματα
Όπως σιγά- σιγά τυλίγω τα συντρίμια μου
Σ’ ένα χρυσό χαρτί πολυτελείας
Θα’ χεις μαζί την ομορφιά και την ασχήμια μου
Μπουκέτο μιας πικρής μελαγχολίας
Λέω σιγά- σιγά ν’ αγγίξω την αλήθεια μας
Γενναία να σου πω το ˝σ’ αγαπώ˝ μου
Όταν θα τρέμω στα μισά του δρόμου
Κι ανήμπορη θα στέκει η συνήθεια μας
Κανένας δεν ξεφεύγει απ΄την αγάπη