Πίσω από τη πόρτα η σιωπή
Με σιωπές μετράει την αντοχή
Η πόλη μου τρενάκι μυστικό
Και νύχτα μες τη πόλη ακροβατώ

Και μένω πάντα εδώ
Να κρύβω ότι μπορώ
Να λέω ότι ζω…
Και μένω πάντα εδώ
Κι αν θέλει ας χαθώ…
Δε φεύγω από δω!

Στις κραυγές χαμένων ποιητών
Σώμα από χώμα και ντεπόν
Χτίζει το μυαλό μας φυλακή
Τίποτα, μου λες, δε θα χαθεί

Γι αυτό… θα μείνω εδώ…
Να σώσω ότι μπορώ
Να λέω ότι ζω…
Γι αυτό θα μείνω εδώ…
Κι αν θέλει ας χαθώ…
Δε φεύγω από δω!

Βγες… στου ονείρου τις διαδρομές
Εκεί … που οδύνες ζουν με ηδονές
Χρόνια με τις ίδιες ενοχές
Να σωθούν οι μύθοι κι οι ψυχές

Και γω… θα είμαι εδώ
Να κάνω ότι μπορώ
Να λέω ότι ζω…
Θα είμαι πάντα εδώ…
Μακάρι να χαθώ…
Δε φεύγω από δω!