O ύπνος δε με πέρνει
Και σένα δε σε φέρνει
Στα όνειρα μου λίγο να σε δω
Τώρα οι εφιάλτες
Γίναν δικοί μου χάρτες
Και με οδηγούν στο χρόνο να χαθώ
Μόνο εκεί υπάρχεις
Το ξέρω πως δε θα’ ρθεις

Μέσα στην τρέλα πνίγομαι
Περιπλανιέμαι μόνος
Χτυπάω βρίζω αιμορραγώ
Μα δεν τελειώνει ο πόνος
Σε άδειους δρόμους τριγυρνώ
Δεν ξέρω που πηγαίνω
Τελειώσαμε και σε ζητώ
Δεν το καταλαβαίνω

Φόβος και ειρωνεία
Τέρμα η ψυχραιμία
Πέσαν οι μάσκες τόσο ξαφνικά
'Ελεγες πως με θέλεις
Εσένα κοροϊδεύεις
Ήρθε όμως η δικιά μου η σειρά
Απέναντι σου μ’ εχεις
Σταμάτα πια να τρέχεις