Λίγα στιχάκια θα σας πω, βγαλμένα από σεντούκια πειρατών
γεμάτα χρυσάφι και πολύτιμα πετράδια
τότε που οι άνθρωποι γυρεύαν το θεό
και χτίζανε ναούς και όμορφα παλάτια
άνεμος φύσαγε τραχύς,
κύματα θεριά με κάτασπρα τ'αστέρια
κλέβανε πειρατικά και στέλνανε στ'αστέρια

Λίγες σταγόνες βροχής , να'ρθεις να με βρεις
και δίπλα μου ν'ακουμπήσεις
μέσα σε στίχους θαρρώ , μπορώ να σε δω
σκοτείνιασε θα μου λείψεις

¨Ερωτες με ξύλινο σκαρί
ταξίδι στο άγνωστο με τα πανιά σκισμένα
πέφτουν στης Κίρκης το φιλί
λάγνο το βλέμμα της κι η αγκαλιά της ψέμα

Λίγες σταγόνες βροχής , να'ρθεις να με βρεις
και δίπλα μου ν'ακουμπήσεις
μέσα σε στίχους θαρρώ , μπορώ να σε δω
σκοτείνιασε θα μου λείψεις
Λίγες σταγόνες βροχής , να'ρθεις να με βρεις
και δίπλα μου ν'ακουμπήσεις
μέσα σε στίχους θαρρώ , μπορώ να σε δω
σκοτείνιασε θα μου λείψεις

Έτσι καράβι πειρατικό..είσαι κι εσύ...είμαι κι εγώ...
χαμένο...σ'ανατολή και δύση