Είδα φως και βγήκα
κι ας είπες πως θα τυφλωθώ
Ωσάν τυφλός μα βρήκα
το χέρι σου να κρατηθώ
Οι ρυτίδες γίναν
σημάδια να σε ακολουθώ
Που απ’ το γέλιο κλείναν
τον πόνο μου να καρτερώ

Χρόνος φεύγει και πάει
μέσα μας φωλιάζει
Κάνει πως μας ξεχνάει
μα σημάδια βάζει
Όλο πίσω γυρνά
κι όλο εμπρός πηγαίνει
Ούτε που σε ρωτά
σε ποια στάση βγαίνεις

Είδα φως και βγήκα
του κεφαλιού μου το κακό
Τώρα αυτό προστάζει
να κάτσω ή να σηκωθώ
Κείνο με οδηγάει
στο πρώτο μπαρ να σου κρυφτώ
Με κερνάνε ουίσκι
εγώ το πίνω σαν νερό

Χρόνος φεύγει και πάει
μέσα μας φωλιάζει
Κάνει πως μας ξεχνάει
μα σημάδια βάζει
Όλο πίσω γυρνά
κι όλο εμπρός πηγαίνει
Ούτε που σε ρωτά
Κατά που πηγαίνεις;