Καλό το πρωινό
καλύτερο το δειλινό
Που ρίχνει μαγικά
τους τόνους και τα ήθη
Τώρα καλύπτει η νύχτα
τα λάθη και τα πάθη
Και πνίγει μες στα στήθια
τον πόνο μας σαν δάκρυ

Και πλησιάζει η ώρα
που ξαναζώ σκηνές
εκείνες τις στιγμές
Και πλησιάζει η ώρα
μ’ αγγίζουνε μορφές
χαμένες απ’ το χθες

Γλυκό μου μυστικό
με πίκρες μ’ έχεις μάθει
Δεν ήρθε η στιγμή
το γέλιο μου να σπάσει
Τώρα μπορείς να ανοίξεις
φτερά για να πετάξεις
Και πριν τελειώσει η μέρα
τον κόσμο μου να αλλάξεις

Και πλησιάζει η ώρα
που ξαναζώ σκηνές
εκείνες τις στιγμές
Και πλησιάζει η ώρα
μ’ αγγίζουνε μορφές
χαμένες απ’ το χθες

Μα και αν σου ξέφυγα
για λίγο είναι η χαρά μου
Ξέρω στο πρώτο φως
θα χάσω την υγειά μου
Αυτό το βάρος θα’ χω
για πάντα στην καρδιά μου
Να το ξεχνώ για λίγο
μα πάλι είναι μπροστά μου