Η βάρκα το ξημέρωμα
μονάχη αρμενίζει
Γέρνει για λίγο στο νερό
κάτι του ψιθυρίζει

Κι αν τύχει στο φρεσκάρισμα
νοτιάς να σ’ απαντήσει
Λύσε τα μαύρα σου μαλλιά
αύριο ίσως δροσίσει

Και του βουνού ο ποταμός
για λίγο ξαποσταίνει
Λέει τραγούδι σιγανό
μετά σε ξεκουφαίνει

Έλα κι εσύ κάποια βραδιά
λες και κανείς δε σ’ είδε
Πες μου δυο λόγια αληθινά
Κι ύστερα, αν θέλεις, φύγε