(Μες στον Πλανήτη…
πιέσεις φοβερές… αδιέξοδες…
συνθέτουν εκρηκτικά τοπία…

Τα Άτομα…
νοιώθουν τη φοβερή πίεση…
να απειλεί την ύπαρξή τους…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Η ύπαρξή μας…
χάνεται…
σε πίεση φοβερή…

Πίεση αδιέξοδη…
γεννημένη…
από μορφές διάφορων Ατόμων…

(Τα Άτομα…
νοιώθουν μια ανεξήγητη δύναμη…
με νέες δυνάμεις μέσα τους…
σε κάποια ελπίδα να τα οδηγεί…

Τα Άτομα…
νοιώθουν την πίεση τριγύρω τους…
να `χει χαθεί… να έχει σβήσει…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Η ύπαρξή μας…
μες από πίεση φοβερή…
σε μια ελευθερία ανείπωτη…
υπάρχει…

Μες…
στο ατέλειωτο ταξίδι μας…
ξαναγεννιόμαστε…
ενώ νιώθαμε…
πως είχαμε πεθάνει…

(Οι φωνές… οι εκρήξεις…
φθάνουν σαν εφιάλτες φοβεροί στα τρομαγμένα όντα των ονείρων…
μες απ’ τα βάθη του Πλανήτη…

Φωνές των όντων… απελπισίας φωνές…
διασχίζουν όλα τα όνειρα
που συγκλονίζονται από τις φοβερές εκρήξεις…)

Όντα!...
Σε κόσμους άπειρους!...
Εμείς!...

Μες…
σε εκρήξεις φοβερές…
με κραδασμούς εφιαλτικούς…
κλυδωνιζόμαστε…

Όλα…
τριγύρω…
νοιώθουμε να χάνονται…
ζώντας…
σε εφιάλτη ονείρου…

(Οι απόηχοι των λάμψεων των κραδασμών και των φωνών…
φθάνουν στους αμυδρούς Πλανήτες…
που τριγυρίζουν γύρω από την αστραφτερή Φωτιά…

Με αμυδρές… υπόηχες φωνές…
σαν συμφωνία μουσικής πλανητικής…
απόκοσμης…
ακούγονται σαν ερημιάς φαντάσματα οι φωνές τους…)

Πλανήτες Αμυδροί!...
Εμείς!...

Λάμψεις αστράφτουν…
ατελείωτες…
σε έναν μακρινό Πλανήτη…

Φωνές ακούμε…
φοβερές…

Όντα σε κόσμους άπειρους…
νοιώθουν να χάνονται…
σε εφιάλτη ονείρου…

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Ο Φανταστικός Πλανήτης» - 2013)