Τη σκέψη μου βασάνισες και σήμερα
κι αρχίζει λίγο λίγο να νυχτώνει.
Κοντά μου πάντα σ’ έβλεπα εφήμερα
μακριά σου η μοναξιά πως με σκοτώνει.

Αν ακούσεις μια φωνή
μες τη νύχτα να κλαίει
θα `μαι εγώ, θα `μαι εκείνος
που ένα λάθος τον καίει.
Αν ακούσεις μια φωνή
σαν καμπάνα ραγισμένη
θα `μαι εγώ, θα `μαι εκείνος
ο δικός σου αγαπημένη.

Τη σκέψη μου βασάνισες και σήμερα
και τώρα από καημό καταλαβαίνω.
Μακάρι και να ήξερα τι γύρευα
δεν ξέρω τι να πω μα σε προσμένω.

Αν ακούσεις μια φωνή
μες τη νύχτα να κλαίει
θα `μαι εγώ, θα `μαι εκείνος
που ένα λάθος τον καίει.
Αν ακούσεις μια φωνή
σαν καμπάνα ραγισμένη
θα `μαι εγώ, θα `μαι εκείνος
ο δικός σου αγαπημένη.