Μόνο το σώμα μου είναι δίπλα σου καρδιά μου
γιατί η ψυχή και το μυαλό μου είναι αλλού.
Γιατί έχω βγάλει αντικλείδι από τα κλειδιά μου
δε μιαν αγάπη που μου πλάνεψε το νου.
Και είμαι αλλού, ναι είμαι αλλού.

Άσε με λοιπόν να φύγω
μη με τυραννάς
Άσε με από τη μοίρα να ξεφύγω
κι όσα έχει να μου δώσεις σ’ άλλη να τα πάς
και θα με ξεχάσεις λίγο λίγο.

Δεν τη σκορπίζω την αγάπη στον αέρα
μα είναι η συνήθεια που άλλο δεν μπορώ
Που την ποτίζουμε κι οι δυο μας κάθε μέρα
με της ανίας το πικρό πικρό νερό.
Και δεν μπορώ, αχ δεν μπορώ.

Άσε με λοιπόν να φύγω
μη με τυραννάς
Άσε με από τη μοίρα να ξεφύγω
κι όσα έχει να μου δώσεις σ’ άλλη να τα πάς
και θα με ξεχάσεις λίγο λίγο.