Που να τα βάλω τα όνειρα μου
που να χωρέσουνε μέσα σε άσπρη μικρή βαρκούλα.
Να ταξιδέψουνε γλάροι μαζί τους
που θα πετάνε θα `ναι οι σκέψεις μου
και στη ζωή μου παρέα θα `χω τις αντιθέσεις μου

Κουμάντο κάνει η θάλασσα
γι αυτό ποτέ δε χάλασα χατίρι της κανένα.
Στην αγκαλιά της δάκρυσα, τραγούδησα κι αμάρτησα
και μου `πε πως τα όνειρα ποτέ δεν πάν χαμένα.

Καινούριοι δρόμοι και νέοι νόμοι μου δίνουν σήματα
και η μικρή μου άσπρη βαρκούλα τρέχει στα κύματα
Παλιά μου όνειρα που δεν κοστίζουνε έχει στην πρύμνη της,
κι όλους του πόνους κι όλα τα ντέρτια σβήνει απ’ τη μνήμη της.

Κουμάντο κάνει η θάλασσα
γι αυτό ποτέ δε χάλασα χατίρι της κανένα.
Στην αγκαλιά της δάκρυσα, τραγούδησα κι αμάρτησα
και μου `πε πως τα όνειρα ποτέ δεν πάν χαμένα.