Δε με σταμάτησε η βροχή
ούτε ο φόβος κι ο καημός
που γίναν ένα.
Με σταμάτησε η αλήθεια
σαν φωτιά μέσα στα στήθια
και μου φώναζε στάσου που πας.
Τον αγαπάς.

Τον αγαπάς και είναι αδύνατον
να ζήσεις μακριά του
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και δεν μπορείς
να ξεγελάς τον εαυτό σου
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς.

Δε με σταμάτησε η βροχή
ούτε το δάκρυ
ούτε η πίκρα της καρδιάς σε κάθε άκρη.
Με σταμάτησε η αλήθεια
που μου έκαιγε τα στήθια
και μου φώναζε στάσου που πας.
Τον αγαπάς.

Τον αγαπάς και είναι αδύνατον
να ζήσεις μακριά του
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και δεν μπορείς
να ξεγελάς τον εαυτό σου
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς.