(Νέες φωνές…
αρχίζουν να ακούγονται…
βαθειά απ’ την ύπαρξή τους…)

Στις μνήμες μας…
ζουν…
μουσικοί ήχοι άπειροι…

Γεννημένοι…
από θνητά… εφήμερα…
κάποτε που είχαν υπάρξει όντα…

Κάποιες φορές…
την ύπαρξή μας… διασχίζουν σαν σκιές…

Μουσικής Μνήμης…
Σκιές…
αρμονικών ήχων και ρυθμών…
συνθέτες…

Μέσα μας…
σαν μουσικά φαντάσματα…
αρχίζουν να ξυπνούν… της ύπαρξής τους ήχοι…

(Με κραδασμούς απόκοσμους…
αρχίζουν να χάνονται οι φωνές…
στο κοσμικό το Χάος…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Οι Μνήμες των Συμπαντικών Αιώνων» - 2015)

* * *