Εσύ φοράς κουστούμι
εγώ φοράω τζιν
και κάθε μέρα προσπαθώ
να βγάλω τα προς το ζην
Εσύ μου λες όπως πάντα
πως όλα είναι καλά
δε μου λες και τι θα πω
αύριο στα μικρά παιδιά

Χτίζεις όμορφες βίλες
αυξάνεις τις τιμές
μου δίνεις δυο πιπίλες
να μη γκρινιάζω γιατί δε θες
Το στόμα μου όμως γεμίζει
με υποσχέσεις ψεύτικες
πως μια μέρα θα φωνάξω
στα μούτρα σου μπροστά γιατί δε σκέφτηκες

Refrain
Θα τραγουδάω
Μέχρι να πάρω
Ό,τι μου ανήκει.
Δημοκρατία,
για'σένα και για'μένα ελευθερία
Λίγη παιδεία
Μια ευκαιρία