Μετρώντας καλοκαίρια και χειμώνες
και ζωντας μέσ’ στον κόσμο, τον εχθρό,
φύλαξα, μέσα μου, πρόσωπα και εικόνες
για να τα ντύσω με λόγια και ρυθμό.

Κοιτάζοντας την πόλη να μου γνέφει "Καληνύχτα",
καθώς γυρνούσα σπίτι κι ήτανε πρωί,
παραμιλούσα για εκείνα που δεν είχα
κι ύστερα σφύριζα τραγούδι να μου βγει.

Και όταν βγήκε, είδα εκεί μέσα ένα παιδάκι
να κλείνει το ματάκι πονηρά,
κι αφού το σκέφτηκα μονάχος μου, λιγάκι,
έννιωσα έτοιμος να κάνω τη ζημιά.

Έτσι, λοιπόν, βγαίνω να τραγουδήσω
να πώ με στίχους όλα εκείνα που με καίν'
και για να κάνω μιαν αρχή, θα ξεκινήσω,
εδώ μπροστά σας, με το πρώτο μου ρεφραίν.

Απόψε φύγαμε και άντε να μας πιάσεις,
σου λέω πως θα με χάσεις αν δεις πού πήγαμε,
απόψε φύγαμε και άντε να μας πιάσεις,
σου λέω πως θα τρομάξεις αν δεις πού πήγαμε.