Τα δάκρυά μου μάζεψε κι ακριβοφύλαξέ τα
να τα’ χεις όταν χρειαστεί να βρέξεις την καρδιά σου
να μαλακώσει μια στιγμή να πάψει να `ναι πέτρα
να κλάψουνε τα μάτια σου με δάκρυα δικά σου

Τα δάκρυά μου μάζεψε να τ’ ακριβοφυλάξεις
να τα’ χεις όταν χρειαστεί τα λάθη σου να σβήσεις
με μάτια δίχως καταχνιά τον κόσμο να κοιτάξεις
να βρεις το δρόμο της ζωής να τον ακολουθήσεις

σαν βρεις το δρόμο της ζωής θα μάθεις και θα νιώσεις
πως πρέπει να πονείς κι εσύ αν θες να σε πονούνε
κι απ’ το παζάρι της ζωής θα πάρεις ότι δώσεις
και όπως αγαπάς εσύ έτσι θα σ’ αγαπούνε

Αν είναι μια ζωή κλειστή η πόρτα της καρδιάς σου
κι αν η αγάπη και το φως αδιάφορο σ’ αφήνει
αντί να κλαίω πλάι σου θα φύγω μακριά σου
για να `βρω κατανόηση και ψυχική γαλήνη.