Κοίτα πως αλλάζω σχήμα, όλα γύρω μου μικρά.
Χάνω βάρος, δεν πατάω, κάτι με τραβάει ψηλά.
Κάνει θόρυβο η σκέψη, η καρδιά παραμιλά.
Παίρνω χρώμα, κλείνω στόμα, νιώθω, νιώθω μακριά.

Τρελός, μη μου θυμώνεις
μη με μαλώνεις, βλέπω αλλιώς.
Τρελός, μην πλησιάζεις
δεν με αλλάζεις, βλέπω αλλιώς.

Σκίζω, σκίζομαι για σένα, κάνω λάθη συνεχώς.
Γράφω, σπάω μία πένα, μαύρος μαύρος ποταμός
Είδα λίγα, τώρα ξέρω, δεν υπάρχεις πουθενά.
Είναι ωραία, δεν ελπίζω, στο μηδέν πετάω ξανά.

Τρελός, μη μου θυμώνεις
μη με μαλώνεις, βλέπω αλλιώς.
Τρελός, μην πλησιάζεις
δεν με αλλάζεις, βλέπω αλλιώς.