Τι συμφορά και τι κακό
που βρήκε αυτήν τη μάνα,
χρόνια και χρόνια καρτερεί
από τον γιο της γράμμα
και λιώνεις μες στο κλάμα.

Το παιδί της δεν της γράφει,
ποιος να ξέρει τι έχει πάθει.

Τους δρόμους παίρνει σαν τρελή
να μάθει να ρωτήσει,
κανένας όμως δεν μπορεί
να την πληροφορήσει,
αν ζει και θα γυρίσει.

Το παιδί της δεν της γράφει,
ποιος να ξέρει τι έχει πάθει.

Στο παραθύρι καρτερεί
η μέρα σαν χαράζει
πολλά συμβαίνουν σήμερα,
πολλά στο νου της βάζει
και βαριαναστενάζει.

Το παιδί της δεν της γράφει,
ποιος να ξέρει τι έχει πάθει.