Μήπως κι ο νους δεν είναι ένα σωστό λιμάνι
αφού χιλιάδες πόνοι αράζουν μάνι μάνι.
Και ποια καρδιά δεν είναι της σκέψης το μουράγιο
αφού σ’ αυτήν δένουν οι πόνοι για κουράγιο.

Άνθρωποι και λιμάνια
πόσο ταιριάζουνε
αδέλφια λες πως είναι
και σ’ όλα μοιάζουνε.

Μήπως κι ο νους δεν είναι ένα σωστό λιμάνι
φουρτούνες τον χτυπάνε κάθε καημός τον πιάνει.
Και ποια καρδιά δε μες στη σκέψη φάρος
που δίνει στα συντρίμμια και στα ναυάγια θάρρος.

Άνθρωποι και λιμάνια
πόσο ταιριάζουνε
αδέλφια λες πως είναι
και σ’ όλα μοιάζουνε.