Παίρνω βουνά και θάλασσες
μια και βρε κόσμε χάλασες
μ’ έκανες και βαρέθηκα
κι ανάθεμα, αχ που βρέθηκα.

Πικρό ψωμί, θολό νερό
της νιότης μου είν’ τα σημάδια.
Ένα φιλί, πέντε καρφιά
είν τα μονάκριβα μου χάδια.

Μαύρη στιγμή που βρέθηκα
βρε κόσμε και σ’ ανέχτηκα
μα παίρνω πια αχ, τα μάτια μου
κι ας πάω στα κομμάτια μου.

Πικρό ψωμί, θολό νερό
της νιότης μου είν’ τα σημάδια.
Ένα φιλί, πέντε καρφιά
είν τα μονάκριβα μου χάδια.