Αγάπη δεν ξέρεις εσύ τι θα πει
κι εγώ σου `χω δώσει το παν στη ζωή.
Στα χείλη μου καίει η δική σου η φωτιά
μα εσύ με πληρώνεις με τόση απονιά.

Για σένα η καρδιά μου κουρέλι έχει γίνει
κι απ’ τα όνειρα μου η στάχτη έχει μείνει.
Για σένα τα μονάχος βράδια γυρνάω
για σένανε πίνω και παραμιλάω.

Στα στήθια μου είσαι πληγή ανοιχτή
με βλέπεις που λιώνω δεν έχεις ψυχή.
Εγώ υποφέρω κι εσύ απορείς
στον πόνο μου παίζεις κι αδιαφορείς.

Για σένα η καρδιά μου κουρέλι έχει γίνει
κι απ’ τα όνειρα μου η στάχτη έχει μείνει.
Για σένα τα μονάχος βράδια γυρνάω
για σένανε πίνω και παραμιλάω.