Μόνο αν εσύ κοιτάς εδώ εγώ θα βλέπω πέρα
Καθώς κλείνω τα μάτια μου δε σταματούν να τρέχουν
Ποια μοιρασιά και ποια φωτιά, ποιο χάδι και ποια σφαίρα
Πού βρήκες τέτοιο βάλσαμο και κρύβεις τις ρωγμές
που μ’ έφεραν στα πόδια σου
χωρίς αποσκευές

Δώσε μου χρόνο και ρυθμό κι εγώ θ’ ανοίξω τόπο
μονάχη μου ευχήθηκα όλες τις καταστροφές
που μ’ έφεραν στο πλάι σου με τα φτερά καμμένα
κι αστράψαν ψιθυρίζοντας μέσα από τις ρωγμές
του κόσμου τα μελλούμενα
μπροστά μας ζωγραφιές

Κι ύστερα καίγαν γειτονιές το φως μην ανατείλει
καθώς σφίγγω τα δόντια μου τα χείλη σου ραγίζουν
Ποια μοιρασιά, ποια δύναμη, ποιος λόγος και ποια μέρα
τον ήχο θα σκεπάσουνε των πυροβολισμών
να στάξει λίγο βάλσαμο
στα χρόνια των λυγμών