Ούτε και από σίδερο
να `τανε η καρδιά σου
δε θα `φευγες ένα πρωί
να αφήσεις τα παιδιά σου.

Γύρνα στα παιδιά σου
και σε συγχωρώ
πατέρα να φωνάζουνε
ν’ ακούω δεν μπορώ.

Αυτή που μας εχώρισε
έχεις στην αγκαλιά σου
κι εγώ ζητιάνα έγινα
να ζήσω τα παιδιά σου.

Γύρνα στα παιδιά σου
και σε συγχωρώ
πατέρα να φωνάζουνε
ν’ ακούω δεν μπορώ.

Γύρισε μα δεν είναι αργά
στο σπίτι το δικό σου
μα τα παιδάκια σου κι εγώ
δε θέμε το κακό σου.

Γύρνα στα παιδιά σου
και σε συγχωρώ
πατέρα να φωνάζουνε
ν’ ακούω δεν μπορώ.