Φύγε λοιπόν και μη γυρίσεις
το παίρνω ψύχραιμα όπως είδες
είναι δεσμοί οι αναμνήσεις
αλλά δεν είναι αλυσίδες.

Έτσι είν’ η αγάπη και οι ανθρώποι
κάποιος κουράζεται απ’ τους δύο
κι υπάρχουν τόσοι ωραίοι τρόποι
να πεις στον άλλονε αντίο.

Άδικα το σκοινί τραβάμε
κι ένοχη νιώθω κι από πάνω
αν ξέραμε γιατί αγαπάμε
θα ήξερα γιατί σε χάνω.

Έτσι είν’ η αγάπη και οι ανθρώποι
κάποιος κουράζεται απ’ τους δύο
κι υπάρχουν τόσοι ωραίοι τρόποι
να πεις στον άλλονε αντίο.