Ζωσμένος μια σερπαντίνα από δύναμη
μ’ ένα κοράνι από ατόφια λαμαρίνα
κλεισμένοι στα άντερα του γίγαντα
ερωτευμένοι αρουραίοι σε καντίνα

Ζητάει φελλούς συμπαράστασης, δόγμα
και αρμέγει λοξά τη βενζίνα
στο δεκανίκι έχω νίκη, στήνω επίθεση

Λιώνει, μου μπλέκει το κεφάλι, χωνί και απέναντι
όχθη με τρέχουν Ινδιάνοι, να πάω σε γιορτή

Στη γιορτή δώρο μια πληγή
όπα, η παραίσθηση
αγόρι, κορίτσι στο σακί
επανάληψη

Πόλη γλεντάει, υπερθέρμανση
τραβάει το αυτί
πουλάει η κυρία
κόπηκα στη βρύση
τρύπια πλοκή

Βρέχει ζάχαρη
ζαχαροποντή

Τρομάζεις, τρόμος, τρώμε το διάολο
και απ’ όλα το πιο φαρδύ
πάει η χρυσή μου ακτή
απώτερο
βρέχει ζάχαρη
ζαχαροποντή