Ιδρώνεις ξεϊδρώνεις
σφιχτά τη μπάρα κρατάς
οι ιστοί σου φουσκώνουν
στον καθρέφτη γελάς
χέρια και στήθος τέλεια θες
ραμποειδές

Το δρόμο γεμίζεις
βαριά σαν πατάς
και όλο καμαρώνεις
είσαι της βίας βασιλιάς
πόδια και πλάτες τέλεια θες
ραμποειδές

Και στο όνειρο σου, απ'το βίντεο παρμένο
τα βάζεις με κόκκινους εκτελεστές
τη βία, σαν προέκταση του πέους σου
λάβαρο έκανες και την προσκυνάς

Οι φίλοι που σε ξέραν μόλις άλλαξες φύγαν
εσύ θαρρείς από φθόνο και αυτοί από οίκτο
μικρέ μου γορίλα, σαν πιόνι από σκάκι
θα λιώνεις σε ξένη παλάμη

Μεροδούλι μεροφάι και όμως καλά είν’ τα αφεντικά
η μάνα δεν μιλάει, δε γουστάρει τα αναβολικά
και η μέρα ίδια όπως και χθες
ραμποειδές

Και μόλις η νύχτα στην πόλη απλωθεί
κάποια γυναίκα στη disco σαν άλλοθι λειτουργεί
για μια βία όπως εσύ την θες
ραμποειδές

Και τότε οι μυώνες σου στο σκοτάδι αστράφτουν
για μια βία που θαρρείς πως για το δίκαιο παλεύει
κρατημένη ανάσα, η φωνή σου αστραπή
το χθεσινό σου όνειρο έχει πραγματωθεί

Ο κόσμος ηττημένος και συ πειραγμένος
μες σ’ ανθρώπινα ερείπια και την καταστροφή
μικρέ μου γορίλα, σαν πιόνι από σκάκι
θα λιώνεις σε ξένη παλάμη