Όταν τα βρήκαν δύσκολα στο ωραίο Κουτορνήσι
Καθίσαν και σκεφτήκανε ποιος να τους κυβερνήσει
Κάποιος σαν του παραμυθιού τον γάτο τον λεβέντη
Που ως και το μυλωνόπουλο το έκανε αφέντη

Βρήκαν στις γάτες του νησιού μια του δικού τους γούστου
Ο γάτος του παραμυθιού θα ήτανε παππούς του
Του βάλαν μπότες ακριβές και μια ασημένια ζωνη
Μ’ ένα καπέλο με φτερά τον βγάλαν στο μπαλκόνι

Να’ τος, να `τος, να `τος, να `τος!
Ο παπουτσωμένος γάτος
Δωσ’ μας, δώσ’ μας, δώσ’ μας, δώσ’ μας!
Είσαι ο πρωθυπουργός μας

Μα ο γάτος στρογγυλόκατσε στην πρώτη μαξιλάρα
Έτρωγε μόνο κι έπινε, δεν έδινε δεκάρα
Κι αγόραζε με δανεικά ελβετικές πραλίνες
Σαμπάνιες, ακριβά κρασιά, κι εγγλέζικες ποπλίνες

Να’ τος, να `τος, να `τος, να `τος!
Ο παπουτσωμένος γάτος
Δωσ’ μας, δώσ’ μας, δώσ’ μας, δώσ’ μας!
Είσαι ο πρωθυπουργός μας

Καμιά δεν είδαν προκοπή λοιπόν στο Κουτορνήσι
Ο γάτος μόνο πάχαινε και ζήταγε μπαξίσι
Και τότε καταλάβανε πως γάτος με παπούτσι
Να σε γλιτώσει δεν μπορεί χωρίς μυαλό κουκούτσι

Να’ τος, να `τος, να `τος, να `τος!
Ο παπουτσωμένος γάτος
Κι είναι εύκολο μιλάμε, σαν πεινάμε να τον φάμε.