Ήρθε μια μέρα, που είχαν όλα αλλάξει
κι οι τραπεζίτες γίνανε πάλι παιδιά,
κόψανε τόκους κι έκαναν την άγια πράξη,
ότι παίρναν δίναν κι όλα γίναν ξανά

Ήρθε μια μέρα, που `χαμε για αφεντικό μας
κάποιο αγόρι κάποιον τρελό ποιητή.
Τέρμα φράγκα τέρμα το φαύλο χαρτί
και η πόλη όλη έγινε γιορτή

Σαλαμίνα, Αίγινα, Ύδρα, Σπέτσες, Πόρος, Ψαρά
στην οδό Ψαρών ρε φίλε μου ψαρά.
Μια πορτοκαλιά φυτεύω κι άμα πιάσει ο σπόρος,
θα σου φτιάξω εγώ την πίστη για το αύριο με το τίποτα

Ήρθε μια μέρα, το `γραψαν οι εφημερίδες,
σβηστήκαν χρέη ψήσαν οι φούρνοι ψωμί
κι οι αστυνόμοι μοίραζαν τζάμπα μερίδες
και πρωθυπουργός μας ήταν μια μάνα γερή

Ήρθε μια μέρα που `χαμε ένα καράβι,
κάποιο αρχαίο, κόκκινο, πειρατικό,
ήταν απάνω του εικοστού πρώτου οι σκλάβοι,
άκουγαν Δεύτερο κι έλεγαν πόσο σ’ αγαπώ