Και να ‘μαι πάλι μόνη
κι αυτές οι νύχτες
που ‘ζησα κοντά σου
ακόμα με μεθάνε
Με ταξιδεύουν
μέσα στα όνειρά σου
μα δε σε συναντώ

Και να ‘μαι πάλι μόνη
κι η θύμησή σου
πάλι με πληγώνει
Γιατί να μην ξεχνάω
γιατί ελπίδες
πάντα να κρατάω
αφού δεν είσαι εδώ

Να ‘σβηναν όλα
μες στη νύχτα αυτή
και το πρωί
να ‘μενες μόνο εσύ

Και να ‘μαι πάλι μόνη
κι η θύμησή σου καίει
και με παγώνει
μου σιγοψιθυρίζει
ότι η αγάπη
πάντοτε γυρίζει
κι όλα τα συγχωρεί