Απ’ την ημέρα που γεννήθηκα,
μόνο καημούς, μόνο καημούς μετράω,
σαν βράχος, απ’ τα κύματα, χτυπήθηκα
πληρώνω και, πληρώνω και πονάω.

Δεν πειράζει που χαράζει κάπου αλλού,
ξημερώνει κι ημερώνει η καρδιά το νου.

Απ’ την ημέρα που γεννήθηκα,
κάθε φιλί, κάθε φιλί και ψέμα,
τα πάντα, στη ζωή, στερήθηκα,
κάθε αρχή, κάθε αρχή και τέρμα.

Δεν πειράζει που χαράζει κάπου αλλού,
ξημερώνει κι ημερώνει η καρδιά το νου.