Είναι παραλογισμός πλάι σου να ζω
η αιτία είσαι εσύ τόσα που περνώ
με επικίνδυνα φιλιά όπου θες με πας
μα δεν ξέρω αν μισείς ή αν μ’ αγαπάς.

Εσύ μ’ αρρωσταίνεις, εσύ με τρελαίνεις,
εσύ με πεθαίνεις, για όλα φταις εσύ.
Εσύ φταις που λιώνω, εσύ που πληρώνω,
εσύ φταις και μόνο ματάκια μου εσύ.

Πρώτα ανάβεις τη φωτιά κι ύστερα γελάς
χίλιους όρκους μου πουλάς κι ύστερα ξεχνάς.
Με έχεις κάνει σαν τρελό κι όμως σ’ αγαπώ
όλο φεύγω να σωθώ κι όλο είμαι εδώ.

Εσύ μ’ αρρωσταίνεις, εσύ με τρελαίνεις,
εσύ με πεθαίνεις, για όλα φταις εσύ.
Εσύ φταις που λιώνω, εσύ που πληρώνω,
εσύ φταις και μόνο ματάκια μου εσύ.