Από το λίκνο της ζωής ως του απείρου το σκοτάδι,
την ευτυχία, ο καθείς, ζητά να βρει πρωί και βράδυ,
την ευτυχία κυνηγά, η ευτυχία τον θαμπώνει,
γι’ αυτήν δακρύζει στα κρυφά, όσο αργεί και δέν ζυγώνει.

Άλλος την βρίσκει στο κρασί, άλλος την βρίσκει στα λουλούδια
την ευτυχία την χρυσή, κι άλλος στης νειότης τα τραγούδια,
άλλος σε πλούτη ή σε δόξα, μέσ’ σε καλύβια ή σε παλάτια,
μα εγώ, την ευτυχία βρήκα να λάμπει, στα δικά σου μάτια.