Τι αρρώστια τι μαράζι
αυτή η ζήλεια με σπαράζει
και ζηλεύω και το χώμα που πατάς.
Διαρκώς σε βασανίζω
με φαρμάκι σε ποτίζω
γιατί τρέμω μην τυχόν και μ’ απατάς.

Αγάπη μου γλυκιά συγχώρεσε με
η ζήλεια είναι αρρώστια πίστεψε με.
Το νιώθω, το βλέπω σε παιδεύω
αλλά ζηλεύω, ζηλεύω, ζηλεύω.

Κάθε μέρα σε πληγώνω
την καρδιά σου τη ματώνω
δεν το θέλω πίστεψε με να πονάς.
Αυτή η ζήλεια με τρελαίνει
την καρδιά μου την πεθαίνει
που νομίζω πως μ’ αφήνεις κι άλλου πας.

Αγάπη μου γλυκιά συγχώρεσε με
η ζήλεια είναι αρρώστια πίστεψε με.
Το νιώθω, το βλέπω σε παιδεύω
αλλά ζηλεύω, ζηλεύω, ζηλεύω.