Εύκολα λόγια έλεγες πως μ’ αγαπούσες κι έκλαιγες
κι άφησες ένα σ’ αγαπώ στη μέση απλά κομμένο.
Όλα τα φώτα έσβησες μ’ άφησες μόνο κι έφυγες
μα ούτε που σκέφτηκες τι έκανες σε μένα
που σ’ αγάπησα πολύ.

Αχ, και να γινότανε το όνειρο
που είδα χθες αλήθεια
στ’ αστέρια σ’ είχα αγκαλιά
μα ξύπνησα και φώναξα βοήθεια.
Αχ, και να γινότανε το όνειρο
που είδα χθες αλήθεια
το στρώμα αυτό που ξάπλωνες
το μίσησα μα έγινε συνήθεια.

Είχαμε κάνει όνειρα για μια αγκαλιά αιώνια
κι ένα φιλί που θα κρατούσες είχες πει για μια ζωή.
Τώρα που να `σαι, χάθηκες, σ’ ένα σκοτάδι μ’ άφησες
να σε μυρίζω στο σεντόνι εκεί που φτιάξαμε
ολόκληρη ζωή.

Αχ, και να γινότανε το όνειρο
που είδα χθες αλήθεια
στ’ αστέρια σ’ είχα αγκαλιά
μα ξύπνησα και φώναξα βοήθεια.
Αχ, και να γινότανε το όνειρο
που είδα χθες αλήθεια
το στρώμα αυτό που ξάπλωνες
το μίσησα μα έγινε συνήθεια.