Βγαίνεις στο Μοναστηράκι
μέσα στα παλιά
της ψυχής σου το σαράκι
θες να γιάνεις πια.
Ψάχνεις πάνω σε σοφάδες
στα μεταξωτά
σε σμυρναίικους ταφτάδες
σε βυζαντινά πουλιά.

Έλα Μάρκο στην πλατεία
παίξε μια φωνή
τα ρεμπέτικα ν’ ακούσουν
δωσ’ τους μια πνοή.

Κοίτα τ’ ουρανού την άκρη,
πιάσε ένα χορό
της Αγιάς Σοφιάς το δάκρυ
ρίξε στο γιαλό.
Θα `ρθουν μνήμες και θα πάνε
μέσα στους ρυθμούς
μη μελαγχολείς και πέτα
σ’ άλλους κόσμους κι ουρανούς

Έλα Μάρκο στην πλατεία
παίξε μια φωνή
τα ρεμπέτικα ν’ ακούσουν
δωσ’ τους μια πνοή.