Δυο εικοσάχρονα παιδιά φίλοι της γειτονιάς
πόλεμο κήρυξανε, πόλεμο της καρδιάς.
Όπλα καινούρια φόρεσαν, ρούχα της Κυριακής
και παν’ να κατακτήσουνε το κάστρο μιας μικρής.
Πέφτουν τα πυρόβολα και οι σαϊτιές
όμορφα γλυκόλογα και γλυκές ματιές.

Αχ, πόθοι, λαχτάρες, τραγούδια, κιθάρες
καπρίτσια και μαργιολιές.
θεέ μου τι δροσάτα, τι όμορφα τα νιάτα
της αγάπες ζωγραφιές,
θεέ μου τι δροσάτα, τι όμορφα τα νιάτα
αχ και να `ταν δυο φορές.

Δυο εικοσάχρονα παιδιά φίλοι παιδικοί
τα κανόνια στήσανε κάποια Κυριακή.
Στο πέτο το γαρύφαλλο, χωρίστρα τα μαλλιά
και στο σεργιάνι βγήκανε που πάει κι η κοπελιά.
Πέφτουν τα πυρόβολα και οι σαϊτιές
όμορφα γλυκόλογα και γλυκές ματιές.

Αχ, πόθοι, λαχτάρες, τραγούδια, κιθάρες
καπρίτσια και μαργιολιές.
θεέ μου τι δροσάτα, τι όμορφα τα νιάτα
της αγάπες ζωγραφιές,
θεέ μου τι δροσάτα, τι όμορφα τα νιάτα
αχ και να `ταν δυο φορές.